Όποιο και να προτιμάς, με την ανάμνηση του καλοκαιριού δεμένο, είναι το απόσταγμα της χαράς!
Καλοκαιράκι, σε ταβερνάκι ή στο μπαλκονάκι με τηγανιτό καλαμαράκι, χταποδάκι, γαυράκι, λαβράκι… Και τίθεται το ερώτημα «ουζάκι για τσιπουράκι;». Eμείς θα σου πούμε και τα δυο, αλλά για να ξέρεις, ας δούμε σε τι διαφέρουν.
Το τσίπουρο είναι παράγωγο του σταφυλιού και δημιουργείται με την απόσταξη των στεμφύλων σταφυλιού, μετά τη διαδικασία οινοποίησής του. Με άλλα λόγια, τα υπολείμματα του μούστου κατά την παραγωγή του κρασιού, που έμειναν από το πάτημα των σταφυλιών κλείνονται σε βαρέλια και, αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία της ζύμωσης, πάνε για απόσταξη.
Υ.Γ. εάν δεν έχεις πάει ποτέ σε πάτημα σταφυλιών, βάλτο στο bucket list σου οπωσδήποτε!
Tο ούζο προέρχεται από έναν συνδυασμό ιδιαίτερα αρωματικών συστατικών, με έντονο αλκοολικό χαρακτήρα, που του χαρίζουν την μοναδική του γεύση. Η αλκοόλη γεωργικής προέλευσης 96-100 βαθμών είναι το must και εμπλουτίζεται με αρώματα όπως ο γλυκάνισος και ο μάραθος, κανέλα, γαρίφαλο και κόλιανδρο, αλλά και μαστίχα και φλαμούρι. Πολλοί αποσταγματοποιοί έχουν παράδοση να κρατάνε την «καρδιά της απόσταξης» για τον εαυτό τους. Με μια τρίτη απόσταξη, μάλιστα, παίρνουμε ένα εξευγενισμένο, με λεπτεπίλεπτη γεύση και αρώματα, ούζο.