Ό,τι είναι σε έκπτωση, δεν είναι χρυσός.

Νομίζω πως καταλαβαινόμαστε πολύ καλά, πια!

Ιανουάριος. Μετά τα απανωτά γιορτινά τραπέζια, τα δώρα και τα γλυκά που πήρες, ε, άδειασε το πορτοφόλι.

Εκπτωσούλες. Η μεγαλύτερη δοκιμασία του ανθρώπινου είδους. Συνήθως, από το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Γενάρη και μετά, τα καταστήματα ρίχνουν τις τιμές τους, με σκοπό να διώξουν και τα τελευταία αποθέματα της χειμερινής σεζόν. Και οι άνθρωποι τρελαινόμαστε με τις προσφορές!

Και εδώ βρίσκεται η παγίδα: τα εκπτωτικά κομμάτια βρίσκονται πολύ κοντά στα καινούργια, για να παίρνουν από τη λάμψη τους. Στα φυσικά καταστήματα, τα εκπτωτικά δημιουργούν μικρούς Όλυμπους από ρούχα και παπούτσια, ενώ είναι στρατηγικά τοποθετημένα, ώστε να συνδυάζονται και με την καινούργια κολεξιόν. Online, είτε βρίσκεις κομμάτια που δεν σ’ αρέσουν όντως και απλά τα αγοράζεις γιατί «ε, έχει μόνο 5,99» είτε καταλήγεις να παίρνεις μόνο από τα καινούργια, από τον καημό σου που δεν βρήκες τίποτα.

Το ίδιο εφαρμόζεται σε όλα τα είδη: από ρούχα και αξεσουάρ, μέχρι τρόφιμα, έπιπλα και διακοσμητικά.

Ό,τι είναι σε έκπτωση, δεν σημαίνει πως το χρειάζεσαι.

Ξέρουμε κι εμείς κι εσείς πως τα 3κιλα βαράκια που πήρες, επειδή «ε, έχουν -30%», θα σκονίζονται δίπλα στα αθλητικά περικάρπια που πήρες στο Black Friday.

Γιατί να μην κάνεις καλό στην τσέπη σου -και στο περιβάλλον- και να περιορίσεις τις αγορές σου σε αυτά που χρειάζεσαι ή έστω σε όσα ξέρεις ότι σου αρέσουν, σου κάνουν και όντως θα τα χαρείς εσύ, και όχι η ντουλάπα σου;