Η 26η Οκτωβρίου, αποτελεί ημερομηνία – ορόσημο για την υπέροχη Θεσσαλονίκη μας! Δεν είναι μια απλή γιορτή. Ολόκληρη η Θεσσαλονίκη ξεσηκώνεται και με χίλιους τρόπους τιμά τον προστάτη της, Άγιο Δημήτριο. Φυσικά την 26η Οκτωβρίου οι εκκλησίες γεμίζουν ασφυκτικά και αμέσως μετά ο κόσμος ξεχύνεται στους δρόμους για να απολαύσει μια πολύ πολύ ιδιαίτερη μέρα.
Γιατί όμως; Γιατί η Θεσσαλονίκη μας έχει συνδέσει τόσο στενά τον συγκεκριμένο Άγιο με την ύπαρξή της;
Σύμφωνα λοιπόν με γραπτές μαρτυρίες και τις επικρατέστερες απόψεις – γιατί υπάρχουν αρκετές αναφορές και διάφορες πηγές – ο Άγιος Δημήτριος πολέμησε στο πλευρό των Θεσσαλονικέων πολλές φορές και μάλιστα οι στρατιώτες τον έβλεπαν κανονικότατα να ηγείται στις μάχες και να κατατροπώνει τον εχθρό. Μάλιστα, σύμφωνα με τις αναφορές που διασώθηκαν, δεν τον έβλεπαν μόνο οι Έλληνες αλλά και οι εχθροί του οι οποίοι τρομοκρατημένοι υποχωρούσαν μπροστά στην ορμητικότητα και την μεγαλοπρέπειά του… Με τη βοήθεια του Αγίου η πόλη σώθηκε πολλές φορές από τις επιδρομές των Αβάρων, των Σλάβων και των Βουλγάρων.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το ekklisiaonline, οι υπερασπιστές της πόλης, διηγούνταν πολλές φορές ότι έβλεπαν έναν πολεμιστή πάνω στο άλογο του να προχωρεί μπροστά στα πλήθη και να καταδιώκει με το ξίφος του τους εχθρούς. Με αυτή την μορφή παρουσιάζεται και από τη βυζαντινή αγιογραφία.
Οι μαρτυρίες λένε ότι δεν τον έβλεπαν σε όνειρο, αλλά τον έβλεπαν στην πραγματικότητα αυτόν τον ίδιον να μάχεται μεταξύ των στρατιωτών, να προηγείται και να οδηγεί αυτούς στην νίκη και στην σωτηρία.
Και άλλοτε τον έβλεπαν επάνω στα τείχη όμοιον προς οπλίτη πλήττοντα με το ξίφος του τους βαρβάρους. Άλλοτε τον έβλεπαν ενδεδυμένο με χλαίναν επί του πολεμικού του ίππου και κραδαίνοντα την αήττητον λόγχην του να προηγείται στις εξόδους εναντίον των πολιορκητών. Άλλοτε πάλιν φορών λευκή χλαμύδα διατρέχει το τείχος και έπειτα τρέχει επί της θαλάσσης δρομαίως περιπατών ως επί στερεού εδάφους και διασκορπίζει τον στόλο των βαρβαρικών μονοξύλων.
Και δεν τον έβλεπαν τον Αθλοφόρο μόνο οι πιστοί αλλά και αυτοί οι εχθροί. Όταν, μάλιστα, τους ρωτούσαν μετά τη νίκη γιατί έφυγαν εκείνοι έλεγαν: «Είδομεν ένα άνδρα ξανθόν και λαμπρόν, ο οποίος εκάθητο επί λευκού ίππου και εφόρει ιμάτιον λευκόν».
Αξίζει να αναφέρουμε ότι την ημέρα της γιορτής του Αγίου, στις 26 Οκτωβρίου 1912, ο ελληνικός στρατός μπήκε νικητής στη Θεσσαλονίκη ελευθερώνοντας την από τους Τούρκους.
Commentaires