Όταν τα ελληνικά πεζοδρόμια γεμίζουν με τα αρώματα από τις νεραντζιές και ξεκινά ο νεραντζοπόλεμος μετά το τελευταίο σχολικό κουδούνι, τότε ξέρεις...ήρθε το φθινόπωρο!
Η φυλή των κιτρίων ή εσπεριδοειδών αρωματίζει τις γειτονιές και στολίζει με το πορτοκαλo-κίτρινο χρώμα τον γαλάζιο μας ουρανό.
Άρωμα νοσταλγίας που συνδέει όλες τις γωνιές της Ελληνικής υπαίθρου κάτω από τους καρπούς της. Πορτοκάλια από το Άργος, μανταρίνια από τον Κάμπο της Χίου, λεμόνια από τον Πόρο, κίτρα από τη Νάξο, εξωτικά κουμ κουάτ από την Κέρκυρα.
Όλα συνδέονται και «δένονται» σε απίστευτα γλυκά του κουταλιού και μοναδικές μαρμελάδες.
Τα μοναδικά αυτά φρούτα έχουν ακόμα ένα προτέρημα: μπορείς να τα κάνεις ποτπουρί, γεμίζοντας το σπίτι σου με γλυκές φθινοπωρινές νότες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο όρος «εσπεριδοειδές» προέρχεται από την αρχαιότητα και τις Εσπερίδες, νύμφες που προστάτευαν και καλλιεργούσαν τον κήπο των θεών, στη χώρα του Άτλαντα.
Εκεί βρισκόταν και το δέντρο με τα χρυσά μήλα, γαμήλιο δώρο της Γαίας για τους γάμους της Ήρας με τον Δία. Η φύλαξη των χρυσών καρπών -που μια, όχι ιδιαίτερα διαδεδομένη, εκδοχή θεωρεί πως συμβόλιζαν τον καρπό του πορτοκαλιού- είχε ανατεθεί στην θεά Ήρα και αργότερα θα αποτελούσαν και την αφορμή του Τρωικού πολέμου, με την μορφή του μήλου της Έριδος.