
Καθώς η φετινή σοδειά των αμπελιών έχει ήδη πάρει το δρόμο προς τα οινοποιεία προετοιμάζοντας αυτά τα υπέροχα Ελληνικά κρασιά που θα απολαύσουμε τους επόμενους μήνες, χρόνια, δεκαετίες, αποφασίσαμε να συγκεντρώσουμε τις απαντήσεις των ειδικών σε απλά, καθημερινά ερωτήματα ανθρώπων όπως όλοι εμείς… Για το κρασί φυσικά. Για τα κρασιά κάθε είδους για την ακρίβεια.
Επιλέξαμε τις καλύτερες ερωτήσεις που κλήθηκαν να απαντήσουν οι ειδικοί του «houseofwine.gr» και σας τις παρουσιάζουμε…
Γιατί τα μπουκάλια κρασιού είναι 750ml;;
Η επικρατέστερη θεωρία είναι: Τα 750ml είναι το 1/5 από το γαλόνι. Στην Αμερική και την Αγγλία είχανσαν ‘μεζούρα’ για το κρασί το ‘fifht’ (1/5 gallon). Πιθανότατα γιατί αυτή ήταν η ποσότητα που μπορούσενα ‘χορτάσει’ ένας οινοπότης όταν τα κρασιά ήταν πιο ελαφριά και είχαν αλκοόλη γύρω στο 10%. Άλληθεωρία είναι γιατί αυτό το μέγεθος ήταν κατάλληλο για την μεταφορά πολλών μπουκαλιών ή ότι αυτόήταν το μέγεθος που ‘βόλευε’ να σερβίρουν σε εστιατόρια. Μπορεί και να ισχύουν όλα αυτά! Πάντως η επιλογή αυτού του μεγέθους δεν είναι κάτι πρόσφατο αλλά κάτι που έχει καθιερωθεί αιώνες πριν.
Ποια είναι σύμφωνα με το νόμο η ποσότητα του κρασιού που πρέπει να περιέχεται σε ένα ποτήρι όταν ζητάμε κρασί σε ένα εστιατόριο ή σε ένα μπαρ??
Αυτό το οποίο βάσει νόμου πρέπει να αναγράφεται είναι η ποσότητα του κρασιού στο κατάλογοανεξάρτητα από το πόσο είναι. Στην Ελλάδα η πιο συνηθισμένη ποσότητα είναι τα 150ml όταν μιλάμεγια ποτήρι και συνήθως αυτό περιμένει ο κόσμος.
Ποια η διαφορά της ωρίμανσης από την παλαίωση ενός κρασιού?
Ωρίμανση είναι η διαδικασία που λαμβάνει χώρα στο βαρέλι ή στη δεξαμενή πριν εμφιαλωθεί το κρασί. Παλαίωση είναι η διαδικασία εξέλιξης του κρασιού μέσα στη φιάλη.
Έχω στο κελάρι μου μια Bollinger R.D. του 1981 magnum η οποία αναπαύεται στο ξύλινο συλλεκτικό κουτί της.. Αξίζει να την διατηρήσω περισσότερα χρόνια ή σιγά σιγά θα χάσει από την ποιότητά της καιτην αξία της;
Ενώ γενικά οι σαμπάνιες αυτού του επιπέδου είναι φτιαγμένες για μακρά παλαίωση, ο όρος RD στηνετικέτα σημαίνει recent disgorgement δηλαδή το κρασί είχε πολύ χρόνο πάνω στις οίνο λάσπες πρινεμφιαλωθεί... και ενώ όσο πιο πολύ παραμένει στις οίνο λάσπες τόσο πιο πολύ διατηρεί τη φρεσκάδατου αυτό το στυλ χάνει φρεσκάδα πιο γρήγορα απο μια σαμπάνια αντίστοιχης χρονιάς από τη στιγμή που εμφιαλώνεται...θα πρότεινα λοιπόν με βάση τη θεωρία να βρίσκατε μια θαυμάσια ευκαιρία να καταναλώσετε το κρασί σας...
Τι εννοούμε όταν λέμε ότι ένα κρασί έχει συμπύκνωση; Υπάρχει τελικά τέτοιος όρος;
Υπάρχει ο όρος συμπύκνωση στο κρασί φυσικά, και είναι το αντίθετο της αραίωσης. Ένα συμπυκνωμένο σε γεύσεις και αρώματα κρασί θα έχει ένταση, βάθος και πλούτο αρωμάτων και γεύσεων και πάντα θα είναι ένδειξη ποιότητας. Συνήθως αυτό θα είναι το αποτέλεσμα χαμηλών στρεμματικών αποδόσεων όπου ένα πολύ μεγαλύτερο μέρος συστατικών θα συγκεντρώνονται σε λιγότερη ποσότητα σταφυλιών. Αντίθετα μεγάλες στρεμματικές αποδόσεις σημαίνουν ότι τα ίδια συστατικά μοιράζονται σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό σταφυλιών με αποτέλεσμα τα αρώματα τους και οι γεύσεις τους να είναι πολύ περισσότερο αραιωμένες...
Έχω 4 λευκά κρασιά ΚΤΗΜΑ ***** του 2008. Να τα πετάξω ή μπορώ να τα πιω άφοβα; Ευχαριστώ πολύ.
Έχουμε δεχτεί αυτή την ερώτηση άπειρες φορές και πάντα απορούμε: Γιατί πρέπει να τα πετάξετε, και απλά δεν ανοίγετε μια φιάλη να την δοκιμάσετε; Και αν δεν σας αρέσει, την πετάτε μετά! Μην φοβάστε να τα δοκιμάσετε, δεν πρόκειται να πάθετε απολύτως τίποτα, γιατί το κρασί στο μπουκάλι που έχει "χαλάσει", έχει απλά γίνει ξύδι... και ξύδι βάζετε καθημερινά στο φαγητό σας! Πάντως, στηνπερίπτωση του λευκού κτήματος*****, η πιθανότητα είναι ότι μάλλον έχει χαλάσει. Αλλά... ποτέ δεν ξέρετε! Δοκιμάστε το λοιπόν, και σας παρακαλώ να μας πείτε το ...αποτέλεσμα!
Εχουμε μια σαμπανια Bollinger La Grande Annee Rose 2004. Σκεφτόμαστε να την ανοίξουμε στον αρραβώνα μας. Μετα το άνοιγμα όμως πως μπορούμε να την συντηρήσουμε και για πόσο καιρό?
Δυστυχώς η σαμπάνια δεν μπορεί να συντηρηθεί καιρό. Υπάρχουν συστήματα που λειτουργούν αντίθετα από τη δουλειά που κάνει η αντλία αέρα και βοηθούν στην διατήρηση του αφρισμού, αλλά ήδη από την πρώτη ή δεύτερη μέρα ο αφρισμός εξασθενεί σε σύγκριση με την αρχή... Εμείς πιστεύουμε ότι ένα τέτοιο κρασί σε μια τέτοια μέρα αξίζει να το απολαύσετε έστω και αν ξεφύγετε λίγο παραπάνω από το συνηθισμένο!
Βλέπω σε μερικά ερυθρά κρασιά που έχω κάτω από φως κάποια μαύρα στίγματα να κολυμπούν μαζί μετο κρασί. Υπάρχει πρόβλημα, έχει χαλάσει το κρασί? Ευχαριστώ.
Τα "μαύρα στίγματα" που βλέπετε μέσα στη φιάλη είναι ιζήματα, και δεν οφείλονται σε κάποιο πρόβλημα στο κρασί, αλλά στη φύση του ίδιου του κρασιού, στις συνθήκες φύλαξής του και στηνπαλαίωση. Πρόκειται για ιζήματα που δημιουργούνται πιο τακτικά στα κόκκινα κρασιά και πουοφείλονται στην οξείδωση των χρωστικών, των τανινών και άλλων ουσιών. Μπορεί επίσης ναεμφανιστούν, τόσο στα κόκκινα όσο και στα λευκά κρασιά, και κρύσταλλοι τρυγικού οξέως ή τρυγικώναλάτων, κάτι που μαρτυρεί ότι το κρασί αποθηκεύτηκε σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες για μεγάλοχρονικό διάστημα. Είναι απλά ιζήματα, ουσίες δηλαδή που προέρχονται από το ίδιο το κρασί και πουκατακάθονται στο κατώτατο σημείο του μπουκαλιού. Δεν έχουν καμία επίδραση στην ποιότητα του κρασιού, ούτε υποδεικνύουν κανένα πρόβλημα,. Πριν πιούμε ένα κρασί με ιζήματα, θα πρέπει απλά να το μεταγγίσουμε σε μια καράφα, μια διαδικασία που γίνεται με προσοχή φωτίζοντας το λαιμό της φιάλης με ένα κερί ή φως, ώστε να μη μεταγγιστούν και τα ιζήματα.
Σε κάβα παλαίωσης κάθε πότε πρέπει να γυρίζουμε τα κρασιά που είναι πλαγιασμένα; Ευχαριστώ.
Η απάντησή σας στο ερώτημά σας είναι ...μονολεκτική: Ποτέ!. Αφήνουμε τα κρασιά στην ησυχία τους. Το "γύρισμα" των κρασιών στην κάβα είναι ένας ακόμα από τους πολλούς μύθους που υπάρχουν γιατο κρασί.
Ισχύει η παλαιότητα και στο λευκό κρασί; η το καινούργιο κρασί είναι το καλύτερο;
Η ερώτησή σας για το αν ισχύει η παλαιότητα στο λευκό κρασί εμπεριέχει και μια ...κρυφή παραδοχή από μέρους σας: ότι τα παλαιωμένα ερυθρά είναι καλύτερα από τα νέα, τα φρέσκα. Πρώτα απ' όλα ναι, τα λευκά κρασιά μπορούν να παλαιώσουν. Υπάρχουν λευκά κρασιά, με πρώτα τα Chardonnay πουμπορούν να παλαιώσουν για ...δεκαετίες, και ορισμένα μάλιστα συνιστάται να πίνονται αφού περάσουν χρόνια από την εμφιάλωσή τους. Τα δικά μας Ασύρτικα, π.χ. παλαιώνουν για πολλά χρόνια και είναικαλύτερα να πίνονται 2-3 χρόνια μετά την εμφιάλωσή τους, κάτι που δεν είναι γνωστό σε πάραπολλούς. Εντούτοις, και τα ερυθρά δεν παλιώνουν όλα... Και όπως είπαμε και στην αρχή, η παλαίωση δεν εξασφαλίζει ότι ένα παλαιωμένο κρασί είναι οπωσδήποτε καλύτερο από ένα φρέσκο. Υπάρχουν δε ποικιλίες που δίνουν κρασιά κατάλληλα για παλαίωση -όπως τα δικά μας Ξινόμαυρα, Αγιωργίτικα απόερυθρά, Chardonnay από λευκά) και ποικιλίες που δίνουν κρασιά που πίνονται μέσα σε 1 ή δύο χρόνιασυνήθως (π.χ. Sauvignon Blanc, Μαλαγουζιά, Σαββατιανά, Ροδίτες κλπ.). Γενικά πάντως τα λευκάκρασιά που πίνονται φρέσκα είναι σαφώς περισσότερα των ερυθρών.
Ποια επιτρεπόμενα πρόσθετα και ποιες χρωστικές προστίθενται στα κρασιά ιδιαίτερα στα ροζέ καιποια είναι τα επιτρεπόμενα όρια? Καθώς και τι εξασφαλίζει την καλή ποιότητα και την ιδιαίτερη γεύσητου κρασιού? Ευχαριστώ
Υποθέτουμε ότι η ερώτησή σας αφορά στο εμφιαλωμένο επώνυμο κρασί, γύρω από το οποίο υπάρχεινομοθεσία και έλεγχοι... Στο χύμα μπορεί να βάλει ο κάθε ένας όσα πρόσθετα και χρωστικές θέλει καισε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι και επικίνδυνο για την υγεία. Το ροζέ λοιπόν επώνυμο κρασί δεν περιέχει τίποτα άλλο από φυσικές χρωστικές οι οποίες υπάρχουν στον φλοιό των μαύρων σταφυλιών. Στο φλοιό υπάρχει το χρώμα και από εκεί με τη διαδικασία της οινοποίησης, όπως και στα ερυθρά κρασιά, αποκτάει το χρώμα του. Οι φλούδες μένουν μαζί με το χυμό για ένα χρονικό διάστημαπου ποικίλει σε μια διαδικασία που λέγεται εκχύλιση... Στην περίπτωση των ροζέ μπορεί να είναι μόνομερικές ώρες, ενώ στα κόκκινα μπορεί να είναι μέχρι αρκετές ημέρες...Σκεφτείτε την διαδικασία με την οποία φτιάχνουμε το τσάι...Όσο πιο πολύ ώρα αφήνουμε το φακελάκι μέσα στο νερό τόσο πιοσκούρο είναι το τσάι που θα πάρουμε.
Τέλος όσον αφορά στο τρίτο σκέλος της ερώτησης σας υπάρχουν πάρα πολλά χαρακτηριστικά ταοποία συμβάλλουν στην καλή ποιότητα και γεύση ενός κρασιού. Αυτά ξεκινούν από το αμπέλι (πχεπιλογή τοποθεσίας, σταφυλιού, τρόπου καλλιέργειας, χρονιάς, κτλ.) συνεχίζουν στο οινοποιείο(τρόπος οινοποίησης). Από τη στιγμή που το κρασί εμφιαλώνεται και μετά μέχρι να φτάσει στον καταναλωτή πρέπει να φυλάσσεται κάτω από ιδανικές συνθήκες ( υγρασία, θερμοκρασία κτλ). Γενικά λένε ότι το καλό κρασί φτιάχνεται στο αμπέλι με την έννοια ότι αν έχεις μία κακή πρώτη ύλη ποτέ δεν θα καταφέρεις να φτιάξεις καλό κρασί, αλλά από την άλλη μπορείς να πάρεις μια καλή πρώτη ύλη και να φτιάξεις ένα κακό κρασί...
Θα ήθελα σας παρακαλώ να μου πείτε γιατί 2 κρασιά που προέρχονται ακριβώς την ίδια ποικιλία σταφυλιού, έχουν διαφορά στην τιμή? Πέρα από την μετά τον τρύγο επεξεργασία... Τι το διαφορετικό γίνεται στο αμπέλι, όπως π.χ τι σημαίνει η έννοια "αραίωμα σταφυλιών" ?
Είναι πάρα πολλοί οι παράγοντες που συντελούν στον καθορισμό της τιμής αγοράς....Ενδεικτικά σαςαναφέρω το παράδειγμα της σαμπάνιας όπου η τιμή του σταφυλιού σε κάποιες περιοχές είναι 5 ευρώενώ σε άλλες μπορεί να είναι 80 λεπτά. Η περιοχή στην οποία καλλιεργείται το αμπέλι παίζεισημαντικό ρόλο: Άλλο να καλλιεργείται σε μια πεδιάδα όπου μπορούν να μπουν μηχανήματα και άλλοσε μια απότομη πλαγιά όπου όλη η εργασία πρέπει αναγκαστικά να γίνει χειρωνακτικά. Επίσης οιστρεμματικές αποδόσεις του σταφυλιού επηρεάζουν την τιμή: Μπορεί ένας παραγωγός από την ίδια ποικιλία και από ένα στρέμμα να πάρει μόνο 200 κιλά σταφύλι, ενώ ένας άλλος να πάρει 3.000 κιλά. Σαφέστατα παίζει ρόλο η φήμη της περιοχής επίσης. Όσον αφορά στο οινοποιείο και εκεί είναι πάρα πολλές οι διαφοροποιήσεις: Αν ένα κρασί παλαιώνει σε δρύινο βαρέλι καινούριο των 225lt πρέπει ναξέρετε ότι αυτό κοστίζει γύρω στα 700Ευρώ , οπότε αντιλαμβάνεστε πόσο αυτό μπορεί να επηρεάσειτην τιμή ενός κρασιού σε σχέση με ένα άλλο από την ίδια ποικιλία αλλά χωρίς να περάσει από βαρέλι. Το packaging είναι επίσης ένας πολύ σημαντικός παράγοντας στην διαμόρφωσης της τιμής. Τέλος πάντα μπαίνει και το κόστος του μάρκετινγκ. Για να καταλάβετε τα ποσά που δαπανούνται στη διαφήμιση της σαμπάνιας και στο promo τους είναι τεράστια για να διατηρείται στο έπακρο η φήμη αυτού του πολυτελούς προϊόντος.
Πού οφείλεται η λιπαρότητα (το βουτυράτο) των γαλλικών κρασιών και ποια ελληνικά ενδέχεται νατην έχουν?
Η λιπαρότητα είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται κατά την περιγραφή ενός κρασιού και δεν αφοράμόνο τα γαλλικά κρασιά. Θεωρώ ότι εννοείτε την αίσθηση του πάχους, του όγκου, που δίνει το κρασίστο στόμα που συνήθως σχετίζεται με το λεγόμενο 'σώμα΄ του κρασιού. Η λιπαρότητα επίσης είναικάτι το οποίο προσδίδεται από την χρήση δρυός κατά την ωρίμανση ή την ζύμωση (όταν πρόκειται γιαλευκά κρασιά), που κάνει το κρασί να φαίνεται πιο γεμάτο σε σώμα και πιο πλούσιο. Τα "βουτυράτα" είναι εκείνα τα λευκά -στη μεγάλη τους πλειοψηφία- ξηρά κρασιά, κυρίως από Chardonnay, που με τηνπαλαίωση αποκτούν αυτή την ευδιάκριτη "βουτυράτη" λιπαρότητα. Η επιστημονική ερμηνεία είναι ότιη βουτυράτη αίσθηση οφείλεται στην δημιουργία του διακετυλίου - ενός συστατικού που παράγεται κατά την μηλογαλακτική ζύμωση όπου το μηλικό οξύ μετατρέπεται σε γαλακτικό οξύ. Στα ερυθρά κρασιά αυτή η "βουτυράτη" αίσθηση συνήθως δεν υπάρχει, λόγω της αντιπαλότητάς της με τις τανίνες που περιέχονται στα ερυθρά κρασιά
Παρακαλώ, θα ήθελα να μάθω τι είναι υποχρεωτικό να αναγράφεται στην ετικέτα της φιάλης τουκρασιού όπως ορίζεται από την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Στην ετικέτα των κρασιών αναγράφεται υποχρεωτικά:
- Η κατηγορία του. Θα πρέπει να διαβάσουμε επάνω της μια από αυτές τις τέσσερις ενδείξεις τηςκατηγορίας του κρασιού: Οίνος Επιτραπέζιος, Τοπικός, Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητοςή Ονομασίας Προέλευσης Ελεγχόμενης.
- Ο εμφιαλωτής του κρασιού με το όνομα, τη διεύθυνση του ή με τον κωδικό αριθμό που του έχειδώσει το Χημείο του Κράτους.
- Η έδρα παραγωγής αν το κρασί είναι ΠΟΠ (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης) ήεμφιάλωσης, για τα υπόλοιπα κρασιά.
- Ο όγκος του περιεχόμενου στη φιάλη κρασιού που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι 750, 500 ή375 ml. Επιτρεπτά δεν είναι όλα τα μεγέθη φιαλών, παρά μόνο τα πολλαπλάσια και υποπολλαπλάσιατου 0,75 lt και του 1 λίτρου. Η πιο μικρή φιάλη κρασιού είναι 0, 187 lt.
- Ο αλκοολικός τίτλος του περιεχομένου κρασιού. Αναφέρεται στην επί τοις εκατό περιεκτικότητα τουκρασιού σε οινόπνευμα.
- Επίσης, από το 2004 η ένδειξη «Περιέχει Θειώδη» αναγράφεται υποχρεωτικά σε κάθε ετικέτακρασιού που παράγεται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ενώ είναι υποχρεωτικό να αναφέρεται ο δήμος, η κοινότητα ή ο οικισμός, καθώς και η χώραπαραγωγής ή εμφιάλωσης, απαγορεύεται η αναγραφή του νομού.
Το ακριβές περιεχόμενο της ετικέτας ορίζεται από τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης N2392/1989 και Ν 3201/1990, οι οποίοι θεσπίστηκαν για να εναρμονίσουν όλες τις χώρες της Ένωσης, δεδομένου ότι κάθε χώρα-μέλος της διαιρείται διοικητικά με διαφορετικό τρόπο.
Ήθελα να ρωτήσω σχετικά με το κόκκινο κρασί και το καλοκαίρι. Είναι απαγορευτικός συνδυασμός? Σε ποιες περιπτώσεις μπορούμε να πιούμε κόκκινο και το καλοκαίρι? Ποιες ποικιλίες?
Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να σάς εμποδίζει να πιείτε κόκκινο κρασί το καλοκαίρι. Αρκείβέβαια... να μην το πιείτε κρύο! Και αυτό γιατί οι τανίνες που περιέχονται στο κόκκινο κρασί γίνονταιεξαιρετικά στυφές όταν ψύχονται και καταστρέφουν την γεύση του κρασιού. Αλλά ούτε και αυτό είναι απόλυτο εμπόδιο. Ορισμένα κόκκινα φρέσκα κρασιά με χαμηλές τανίνες μπορούν να σερβιριστούνδροσερά, αλλά ποτέ παγωμένα.
Για αυτό τον λόγο το καλοκαίρι προτιμούμε λευκά και ροζέ κρασιά, που πίνονται κρύα και μαςδροσίζουν. Επειδή σας αρέσουν τα ερυθρά, σας συνιστούμε να δοκιμάσετε τα "ελληνικού" στυλ ροζέ. Είναι αυτά που φτιάχνονται από αγιωργίτικο ή ξινόμαυρο και είναι σαφώς πλησιέστερα στα ερυθρά από ότι τα "ελαφρά" ροζέ.
Πείτε μου σας παρακαλώ ποια είναι η καλύτερη θερμοκρασία σερβιρίσματος λευκών κρασιών, κόκκινων, ροζέ και τέλος, επιδορπίων.
Σα γενικός κανόνας, τα λευκά κρασιά θα πρέπει να σερβίρονται κρύα, στους 11-13 °C, τα δε κόκκινασε θερμοκρασία δωματίου. Προσοχή όμως! Η θερμοκρασία δωματίου δεν αντιστοιχεί στηνθερμοκρασία της Ελληνικής τραπεζαρίας με το καλοριφέρ στο φουλ ή στη θερμοκρασία τηςκαλοκαιρινής νύχτας. Έτσι, καλό είναι και το κόκκινο κρασί να σερβίρεται δροσερό, περίπου στους 16-18 °C. Μπορούμε να το βάλουμε στο ψυγείο 15-20 λεπτά πριν το σερβίρουμε. Αυτό θα δώσει τη σωστήθερμοκρασία στα περισσότερα κόκκινα κρασιά.
Τα ελαφρά, φρουτώδη κόκκινα, είναι καλύτερα να σερβίρονται κάπως πιο δροσερά, ιδιαίτερα τοκαλοκαίρι. Τα κρασιά που συνοδεύουν επιδόρπια και τα περισσότερα ροζέ, ακολουθούν τους κανόνεςτων λευκών κρασιών: Δηλαδή, σερβίρονται κρύα. Περίπου 2 ώρες παραμονή στο ψυγείο θα φέρει ένα λευκό κρασί στην επιθυμητή θερμοκρασία των 11-13 °C. Αν σας πιέζει ο χρόνος, τότε τοποθετήστε το μπουκάλι του κρασιού σε ένα κουβά γεμάτο μέχρι τη μέση με πάγο και το υπόλοιπο με νερό. Αυτό θα φέρει το κρασί στην επιθυμητή θερμοκρασία σε περίπου 20 λεπτά. Τα αφρώδη (Σαμπάνιες, Asti κλπ) σερβίρονται σε ακόμα χαμηλότερες θερμοκρασίες, 8-11 °C Ένας επίσης γενικός κανόνας είναι να σερβίρουμε όλα τα κρασιά περίπου 2 βαθμούς χαμηλότερα απότην ιδανική τους θερμοκρασία, εφ' όσον ο χώρος που θα το απολαύσουμε είναι θερμότερος από την συνιστώμενη θερμοκρασία σερβιρίσματος κάθε κρασιού. Αυτό γίνεται διότι το κρασί έτσι απελευθερώνει τα αρώματά του όταν θερμαίνεται, και μπορούμε να τα απολαύσουμε καλύτερα. Υπάρχουν βέβαια και συνιστώμενες θερμοκρασιές σερβιρίσματος για κάθε ποικιλία, αλλά πιστεύουμε ότι αυτή η λεπτομέρεια αφορά εξειδικευμένες δοκιμές κρασιών και όχι τον απλό οινόφιλο. Να αναφέρουμε όμως εδώ κάποιες από αυτές, για όποιον ενδιαφέρεται: Bordeaux, Syrah, Αγιωργίτικα, στους 18 °C, κόκκινα Βουργουνδίας και Cabernet Sauvignon στους 17 °C, Rioja, Pinot Noir, Ξινόμαυραστους 16 °C, Beaujolais στους 13 °C, Chardonnay και Riesling στους 9 °C.
Όταν σε μία φιάλη κρασί υπάρχει η ένδειξη "Περιέχει Θειώδη", τι σημαίνει αυτό;; πόσο κακό είναι;
Η ένδειξη «Περιέχει Θειώδη» αναγράφεται υποχρεωτικά από το 2004 σε κάθε ετικέτα κρασιού που παράγεται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υποχρέωση αυτή εντάσσεται στην ευρύτερη Ευρωπαϊκή νομοθεσία για την έγκυρη προειδοποίηση των καταναλωτών όταν βασικά αγαθά περιέχουν αλλεργιογόνες ουσίες.
Ωστόσο η ύπαρξη των θειωδών ουσιών στο κρασί δεν πρέπει να μας ανησυχεί. Τα θειώδη είναι παράγωγα του διοξειδίου του Θείου, που χρησιμοποιείται απαραιτήτως, αλλά σε πολύ μικρές ποσότητες, κατά την διαδικασία της οινοποίησης, προκειμένου να προστατεύσει το κρασί από πιθανή οξείδωση. Με τον τρόπο αυτό διαφυλάσσεται η ακεραιότητα του αρωματικού χαρακτήρα του κρασιού μέχρι αυτό να φτάσει στο ποτήρι μας.
Comments