Τι να περιμένεις αν αποφασίσεις να μετακινηθείς με ποδήλατο.
Υπάρχει μια ευχάριστη αλλαγή που κάνει σιγά σιγά αισθητή την παρουσία της στο χώρο της μετακίνησης. Αυτή δεν είναι άλλη παρά η μεταφορά του κόσμου πάνω σε ένα ποδήλατο.
Εμείς βγήκαμε στο δρόμο και -παίρνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας (κράνος, επιγονατίδες, φώτα, έντονα ρούχα κλπ.)- διασχίσαμε την Αθήνα. Η μέρα ήταν καλή, όπως άλλωστε συνηθίζεται στη χώρα μας, και το ελαφρύ αεράκι δρόσιζε τα πρόσωπά μας. Πήραμε το ποδήλατό μας από το Γαλάτσι μέχρι την παραλία του Αλίμου και χαρήκαμε το κέντρο μέσα από μια διαφορετική εμπειρία.
Με δυο-τρεις πεταλιές βρεθήκαμε από τον κεντρικό του Γαλατσίου στον σταθμό του ηλεκτρικού στα Άνω Πατήσια. Προτιμήσαμε να μπούμε στον ηλεκτρικό για να αποφύγουμε τους ταχείας κυκλοφορίας δρόμους, μια απόφαση που μας γλίτωσε αρκετό χρόνο και άγχος.
Κατεβήκαμε στον σταθμό στο Μοναστηράκι. Εκεί, αποφασίσαμε να γυρίσουμε όλο το ιστορικό κέντρο, κάτι που μέχρι στιγμής δεν είχαμε κάνει, προσπαθώντας να αποφύγουμε την
κούραση της βόλτας με τα πόδια. Μέσα σε λίγο χρόνο, μαζέψαμε εικόνες και αρώματα από την πολυπολιτισμικότητα του κέντρου και των μαγαζιών του, αλλά και μαγευτήκαμε από την αίγλη των παλιότερων κτιρίων που στολίζουν την Αθήνα.
Από το Σύνταγμα και τη Βουλή, πήραμε τον δρόμο που οδηγεί στις στήλες του Ολυμπίου Διός. Χαζέψαμε με την εικόνα των στηλών, που έλουζε ο ήλιος με φως, και περιηγηθήκαμε μέσα στο Ζάππειο.
Έπειτα, βγήκαμε στον κεντρικό προς τη Συγγρού και μπήκαμε στον σταθμό του μετρό εκεί. Το μετρό μας οδήγησε μέχρι την στάση "Άλιμος", όπου και κατεβήκαμε. Η διαδρομή πάνω στην παραλία ήταν αναζωογονητική. Είναι απολύτως μοναδικός ο τρόπος που το ποδήλατο σε μεταφέρει με τέτοια ταχύτητα, ώστε να είσαι ασφαλής, αλλά ταυτόχρονα να γεμίζεις με αδρεναλίνη και αέρα αισιοδοξίας.
Μια εμπειρία που αξίζει να δοκιμάσει κανείς ή και να την κάνει κομμάτι της καθημερινότητάς του. Και αν μένεις σε περιοχή με ποδηλατοδρόμους, ακόμα καλύτερα!